Fundacja im. Profesora Stefana Krukowskiego

O FUNDACJI

Zgodnie ze statutem Fundacja im. Prof. Stefana Krukowskiego stawia sobie za cel:

  1. Wsparcie badań archeologicznych i interdyscyplinarnych projektów badawczych realizowanych w Polsce i zagranicą z udziałem naukowców, doktorantów i studentów z Polski;
  2. Popularyzację osiągnięć polskich badaczy i odkrywców oraz ich wkładu w poznawanie i ocalenie dziedzictwa materialnego i duchowego ludzkości;
  3. Ochronę i promocję dziedzictwa kulturowego ponad podziałami, w tym świadectw i pozostałości polskiego wkładu we wspólne dziedzictwo Europejskie;
  4. Ochronę miejsc pamięci, pomników i cmentarzy w tym w szczególności cmentarzy wojennych w Polsce i poza jej granicami;
  5. Ułatwianie dostępu do zabytków i wiedzy na ich temat w miejscu ich przechowywania a także wirtualnie, ze szczególnym uwzględnieniem wsparcia edukacji i udostępniania osobom niepełnosprawnym;

O PATRONIE FUNDACJI

Prof. Stefan Krukowski (1890-1982) był wybitnym polskim archeologiem, którego prace badawcze koncentrowały się na poznaniu najwcześniejszych dziejów człowieka. Jako pierwszy Polak prowadził ponad sto lat temu wykopaliska w jaskiniach w Gruzji, m.in. na stanowisku Gvardjilas Klde. Pozostawił przygotowaną do druku publikację prezentującą dokonane wówczas odkrycia. Złożone losy Polski i Gruzji w XX w. oraz szereg zbiegów okoliczności spowodowało, że ta przełomowa praca czekała na druk aż do 2019 roku.

Dziś możemy cieszyć się szczególnym czterojęzycznym wydaniem wspomnianego dzieła. Szkoda, że wile pionierskich obserwacji oraz metod i teorii badawczych Krukowskiego nie zostało upowszechnionych zaraz po I wojnie światowej. Archeolodzy z innych krajów podobne badania i odkrycia realizowali znacznie później. Pracując w innych czasach i warunkach mieli więcej szczęścia w upowszechnianiu swoich odkryć.

Dla tego Fundacja im. Profesora Stefana Krukowskiego stawia sobie m.in. za cel upowszechnianie wiedzy na temat naszego patrona – wybitnego archeologa, który w swoich badaniach wybiegał daleko poza ramy i ograniczenia wynikające z czasów w których przyszło mu żyć. Podejmowane w najtrudniejszych warunkach decyzje pokazują wyraźnie, że służył przede wszystkim nauce. Starał się kontynuować prace badawcze nawet w tak trudnych czasach, okolicznościach i miejscach jak okres I wojny światowej na Kaukazie lub czasy sowieckiej okupacji na kresach II Rzeczpospolitej po 17 września 1939 roku.